اخبار روز فناوری و شبکه

کاربرد DNS چیست؟

DNS مخفف عبارت Domain Name System است. شما در طول روز ممکنه به طور مداوم در حال استفاده از DNS در دنیای اینترنت باشید اما خود متوجه آن نباشید. حالا این سوال پیش میاد که اصلا DNS چیست؟

به طور کلی راه ارتباط میان کامپیوترها در یک شبکه آدرس IP هستش که به خاطر رساندن این اعداد برای ما بسیار دشوار خواهد بود. در واقع کاری که DNS انجام می دهد این است که همگامی نام یک وب سایت و یا هر چیزی را که قصد داریم جستجو کنید را داخل مرورگر خود تایپ می کند به صورت خودکار به آدرس IP وب سایت مورد نظر تبدیل می کند.

همگامی شما www.mrshabake.com را داخل مرورگر خود تایپ می کنید، DNS یا Domain Name System آن را به اعداد خوانا برای کامپیوتر یعنی آدرس IP تبدیل می کنید. و حتی برعکس این را هم می توان گفت که DNS سیستمی است که نام دامنه وب را سازماندهی می‌کند و آن‌ها را برای همه کسانی که می‌خواهند به شبکه وصل شوند، قابل‌فهم‌تر می‌کند.

DNS سرور چیست؟

پس تا به اینجا متوجه شدید که درواقع پروتکلی که سبب تبدیل دامین به آدرس IP قابل فهم وب سرور تبدیل می کند. اما قبل از هر چیز باید این آدرس IP در DNS Server ثبت شود. DNS Server در حقیقت یک دیتابیس یا سرور بزرگ است که دارای دامین‌ها و IPهای مرتبط به هم است.

DNS سرور های زیادی در شرکت های هاستینگ و سازمانها وجود دارد. این سرور ها با یکدیگر در ارتباط هستند. بنابراین تنها کافی است شرکت هاستینگ، نام دامنه شما را در سرور DNS اضافه نماید تا در حدود ۴۸ ساعت بعد با سایر DNS ها در سراسر جهان هماهنگ شود.

نحوه عملکرد این سرورها بر اساس معماری شبکه client/server می‌باشد. به این صورت که مرورگر شما به عنوان DNS Client شناخته می‌شود که به آن DNS Resolver هم گفته می‌شود و به هنگام بازدید وبسایت‌ها، وظیفه این DNS Client ارسال درخواست به سرویس‌دهنده اینترنت شما می‌باشد.

اما این سوال پیش می آید که بعد از ارسال درخواست از DNS Client به DNS سرور اگر اگر اطلاعات مورد نظر در دیتابیس سرور موجود نباشد چه اتفاقی می افتد؟

هر زمان یک DNS Server از سمت یک Client Server مانند مرورگرتان درخواستی دریافت می‌کند که اطلاعات مورد نظر Client Server در دیتابیسش موجود نباشد، خود آن DNS Server نیز نقشش به صورت موقت به DNS Client تغییر می‌کند و از طرف DNS Client اول که مرورگر است، همان درخواست را به سمت DNS Server رده بالاتر خود در این زنجیره و سلسله مراتب ارسال می‌کند.

این عمل تا جایی ادامه پیدا می‌کند تا سرانجام در دیتابیس یک DNS Server سطح بالا اطلاعات موجود باشد و در اختیار DNS Client قرار گیرد. پس در این لحظه DNS Server رده بالاتری که اطلاعات IP و نام مورد نظر در دیتابیسش موجود است، آن را به DNS Server سطح پایین‌تر خود می‌دهد و این مورد تا زمان در اختیار قرار گرفتن اطلاعات به DNS Client نخست ادامه پیدا می‌کند.

مزایای DNS چیست؟

اصلی‌ترین مزیت سیستم DNS این است که استفاده از اینترنت را بسیار آسان می‌کند. در صورت عدم وجود DNS می بایست کلیه آدرس های IP را به خاطر بسپارید که بسیار دشوار خواهد بود. با استفاده از آن دیگر نیازی به حفظ کردن این رشته اعداد نیست و برای دسته‌بندی، بایگانی و کمک به موتورهای جستجو مناسب است.

یکی دیگر از مزیت‌های قابل‌توجه ثبات آن است. به دلایل مختلف، ممکن است آدرس‌های IP تغییر کنند، بنابراین اگر می‌خواهید به یک وبسایت دسترسی پیدا کنید، نه تنها باید آدرس IP آن را بدانید بلکه این اطلاعات نیز باید به روز باشد. سیستم DNS وظیفه دارد تا آدرس‌های IP را به روشی بسیار سریع و ثابت، به روز کند و دسترسی ما به وبسایت‎ها را آسان کند.

DNS می‌تواند امنیت زیرساخت را ارتقا بخشد، همچنین می‌تواند به روزرسانی‌های ایمن پویا را فراهم کند. این سیستم شما را قادر می‌سازد تا عملکرد فنی سرویس دیتابیس را مشخص کنید. همچنین می‌تواند، مشخصات دقیق ساختار داده‌ها و مبادلات ارتباطی داده مورد استفاده در DNS را تعریف کند. در واقع DNS به عنوان نوعی توازن بار یا یک لایه اضافی امنیتی استفاده می‌شود.

معایب DNS چیست؟

در کنار مزیت های آن، معایبی نیز وجود دارد. یکی از اصلی‌ترین معایب آن DNS Attacks است که در آن مهاجم آدرس واقعی را با یک آدرس جعلی به منظور کلاه‌برداری جایگزین می‌کند و با فریب کاربران آن‌ها را بدون اطلاع به آدرس‌های مخرب هدایت می‌کند. معمولاً هدف از این کار گرفتن اطلاعات بانکی یا سایر داده‌های مهم و حساس کاربران است.

اگر بدافزار تنظیمات سرور DNS شما را تغییر داده باشد ، با وارد کردن URL ممکن است شما را به یک وب سایت کاملاً متفاوت یا به وب‌سایتی که به نظر می رسد مانند وب سایت بانک شما باشد منتقل کند. ممکن است نام کاربری و رمزعبور شما را ضبط کند و اطلاعاتی که برای دسترسی به حساب بانکی شما مورد نیاز باشد را به دست افراد سوءاستفاده‌گر برساند.

بدافزارها برخی از سرورهای DNS را می‌ربایند تا شما را از وبسایت‎ های محبوب و پربازدید به وب‌سایت‌های ویروسی جعلی و پر از تبلیغات هدایت کنند و حتی شما را متقاعد کنند که برای حذف ویروس‌ها از کامپیوتر خود، برنامه‌هایی که در واقع مخرب و ویروسی هستند را دانلود و نصب کنید.

برای جلوگیری از چنین مشکلاتی، لازم است که برنامه‌های آنتی ویروس معتبر را بر روی سیستم خود نصب کنید و از ورود به سایت‌هایی که ظاهر متفاوتی با وبسایت درخواستی شما دارند پرهیز کنید. همچنین از وارد کردن اطلاعات شخصی و بانکی خود در سایت‌های نامعتبر خودداری کنید.

خطای DNS چیست؟

خطای DNS از رایج‌ترین خطاهایی است که مانع دسترسی کاربران به وب سایت‌های مختلف و همچنین قطع اینترنت می‌شود. هنگام عیب‌یابی مشکلات شبکه نیز تنها پاسخی که دریافت می‌کنیم این است که سرور پاسخ نمی‌دهد. زمانی که سرور DNS از کار افتاده باشد و شما یک آدرس URL را وارد ‌کنید، کامپیوتر نمی‌تواند آدرس IP را برای آن URL وارد کند. چون سیستم نمی‌داند چطور به Google دسترسی پیدا کند. در این حالت شما با یک پیام DNS error روبه‌رو می‌شوید.

این خطاها به دلایل مختلفی از جمله نصب برنامه‌های آنتی ویروس، مشکلات روتر، خرابی درایور، مشکلات ارائه دهنده سرویس DNS و… روی می‌دهد.

استفاده از دایرکتوری:

اگر سایت از یک دایرکتوری استفاده کند و تعداد بازدیدکنندگان از آن زیاد باشد، سایت کند خواهد شد و این امر باعث می‌شود کاربران کمی بتوانند وارد سایت شوند. در اینجا است که DNS وارد می‌شود و سرورهای مختلف آن سایت را به اشتراک می‌گذارد تا افراد بیشتری بتوانند وارد سایت شده و سایت سرعت بیشتری پیدا کند.

البته ناگفته نماند که ممکن است شما در روز از یک سایت زیاد بازدید کنید به همین خاطر DNS از قبل اطلاعات آن سایت را درون رایانه شما ذخیره کرده است و شاید با کوچکترین سرچ در گوگل می‌توانید سایت مورد نظر خود را بدون هیچ دردسری پیدا کنید. بنابراین از این موضوع نتیجه می‌گیریم که تعداد زمانی که DNS به شما کمک می‌کند تا سایت مورد نظر خود را پیدا کنید بیشتر از زمانی است که شما یک سایت را جستجو می‌کنید.

DNS مانند یک پایگاهی عمل می‌کنند که تمامی کارهای آن پایگاه به صورت سلسله مراتب است که هر کدام از کارها برای ذخیره اطلاعاتی در رابطه با دامنه سایت‌های مختلف می‌باشد. شما وقتی قصد دارید وارد یک سایت شوید اولین کاری که رایانه شما انجام می‌دهد این است که آیا اطلاعات آن سایت از قبل درون DNS موجود است یا خیر.

منبع : https://mrshabake.com/domain-name-system/

کاربرد DNS چیست؟

DNS مخفف عبارت Domain Name System است. شما در طول روز ممکنه به طور مداوم در حال استفاده از DNS در دنیای اینترنت باشید اما خود متوجه آن نباشید. حالا این سوال پیش میاد که اصلا DNS چیست؟

به طور کلی راه ارتباط میان کامپیوترها در یک شبکه آدرس IP هستش که به خاطر رساندن این اعداد برای ما بسیار دشوار خواهد بود. در واقع کاری که DNS انجام می دهد این است که همگامی نام یک وب سایت و یا هر چیزی را که قصد داریم جستجو کنید را داخل مرورگر خود تایپ می کند به صورت خودکار به آدرس IP وب سایت مورد نظر تبدیل می کند.

همگامی شما www.mrshabake.com را داخل مرورگر خود تایپ می کنید، DNS یا Domain Name System آن را به اعداد خوانا برای کامپیوتر یعنی آدرس IP تبدیل می کنید. و حتی برعکس این را هم می توان گفت که DNS سیستمی است که نام دامنه وب را سازماندهی می‌کند و آن‌ها را برای همه کسانی که می‌خواهند به شبکه وصل شوند، قابل‌فهم‌تر می‌کند.

DNS سرور چیست؟

پس تا به اینجا متوجه شدید که درواقع پروتکلی که سبب تبدیل دامین به آدرس IP قابل فهم وب سرور تبدیل می کند. اما قبل از هر چیز باید این آدرس IP در DNS Server ثبت شود. DNS Server در حقیقت یک دیتابیس یا سرور بزرگ است که دارای دامین‌ها و IPهای مرتبط به هم است.

DNS سرور های زیادی در شرکت های هاستینگ و سازمانها وجود دارد. این سرور ها با یکدیگر در ارتباط هستند. بنابراین تنها کافی است شرکت هاستینگ، نام دامنه شما را در سرور DNS اضافه نماید تا در حدود ۴۸ ساعت بعد با سایر DNS ها در سراسر جهان هماهنگ شود.

نحوه عملکرد این سرورها بر اساس معماری شبکه client/server می‌باشد. به این صورت که مرورگر شما به عنوان DNS Client شناخته می‌شود که به آن DNS Resolver هم گفته می‌شود و به هنگام بازدید وبسایت‌ها، وظیفه این DNS Client ارسال درخواست به سرویس‌دهنده اینترنت شما می‌باشد.

اما این سوال پیش می آید که بعد از ارسال درخواست از DNS Client به DNS سرور اگر اگر اطلاعات مورد نظر در دیتابیس سرور موجود نباشد چه اتفاقی می افتد؟

هر زمان یک DNS Server از سمت یک Client Server مانند مرورگرتان درخواستی دریافت می‌کند که اطلاعات مورد نظر Client Server در دیتابیسش موجود نباشد، خود آن DNS Server نیز نقشش به صورت موقت به DNS Client تغییر می‌کند و از طرف DNS Client اول که مرورگر است، همان درخواست را به سمت DNS Server رده بالاتر خود در این زنجیره و سلسله مراتب ارسال می‌کند.

این عمل تا جایی ادامه پیدا می‌کند تا سرانجام در دیتابیس یک DNS Server سطح بالا اطلاعات موجود باشد و در اختیار DNS Client قرار گیرد. پس در این لحظه DNS Server رده بالاتری که اطلاعات IP و نام مورد نظر در دیتابیسش موجود است، آن را به DNS Server سطح پایین‌تر خود می‌دهد و این مورد تا زمان در اختیار قرار گرفتن اطلاعات به DNS Client نخست ادامه پیدا می‌کند.

مزایای DNS چیست؟

اصلی‌ترین مزیت سیستم DNS این است که استفاده از اینترنت را بسیار آسان می‌کند. در صورت عدم وجود DNS می بایست کلیه آدرس های IP را به خاطر بسپارید که بسیار دشوار خواهد بود. با استفاده از آن دیگر نیازی به حفظ کردن این رشته اعداد نیست و برای دسته‌بندی، بایگانی و کمک به موتورهای جستجو مناسب است.

یکی دیگر از مزیت‌های قابل‌توجه ثبات آن است. به دلایل مختلف، ممکن است آدرس‌های IP تغییر کنند، بنابراین اگر می‌خواهید به یک وبسایت دسترسی پیدا کنید، نه تنها باید آدرس IP آن را بدانید بلکه این اطلاعات نیز باید به روز باشد. سیستم DNS وظیفه دارد تا آدرس‌های IP را به روشی بسیار سریع و ثابت، به روز کند و دسترسی ما به وبسایت‎ها را آسان کند.

DNS می‌تواند امنیت زیرساخت را ارتقا بخشد، همچنین می‌تواند به روزرسانی‌های ایمن پویا را فراهم کند. این سیستم شما را قادر می‌سازد تا عملکرد فنی سرویس دیتابیس را مشخص کنید. همچنین می‌تواند، مشخصات دقیق ساختار داده‌ها و مبادلات ارتباطی داده مورد استفاده در DNS را تعریف کند. در واقع DNS به عنوان نوعی توازن بار یا یک لایه اضافی امنیتی استفاده می‌شود.

معایب DNS چیست؟

در کنار مزیت های آن، معایبی نیز وجود دارد. یکی از اصلی‌ترین معایب آن DNS Attacks است که در آن مهاجم آدرس واقعی را با یک آدرس جعلی به منظور کلاه‌برداری جایگزین می‌کند و با فریب کاربران آن‌ها را بدون اطلاع به آدرس‌های مخرب هدایت می‌کند. معمولاً هدف از این کار گرفتن اطلاعات بانکی یا سایر داده‌های مهم و حساس کاربران است.

اگر بدافزار تنظیمات سرور DNS شما را تغییر داده باشد ، با وارد کردن URL ممکن است شما را به یک وب سایت کاملاً متفاوت یا به وب‌سایتی که به نظر می رسد مانند وب سایت بانک شما باشد منتقل کند. ممکن است نام کاربری و رمزعبور شما را ضبط کند و اطلاعاتی که برای دسترسی به حساب بانکی شما مورد نیاز باشد را به دست افراد سوءاستفاده‌گر برساند.

بدافزارها برخی از سرورهای DNS را می‌ربایند تا شما را از وبسایت‎ های محبوب و پربازدید به وب‌سایت‌های ویروسی جعلی و پر از تبلیغات هدایت کنند و حتی شما را متقاعد کنند که برای حذف ویروس‌ها از کامپیوتر خود، برنامه‌هایی که در واقع مخرب و ویروسی هستند را دانلود و نصب کنید.

برای جلوگیری از چنین مشکلاتی، لازم است که برنامه‌های آنتی ویروس معتبر را بر روی سیستم خود نصب کنید و از ورود به سایت‌هایی که ظاهر متفاوتی با وبسایت درخواستی شما دارند پرهیز کنید. همچنین از وارد کردن اطلاعات شخصی و بانکی خود در سایت‌های نامعتبر خودداری کنید.

خطای DNS چیست؟

خطای DNS از رایج‌ترین خطاهایی است که مانع دسترسی کاربران به وب سایت‌های مختلف و همچنین قطع اینترنت می‌شود. هنگام عیب‌یابی مشکلات شبکه نیز تنها پاسخی که دریافت می‌کنیم این است که سرور پاسخ نمی‌دهد. زمانی که سرور DNS از کار افتاده باشد و شما یک آدرس URL را وارد ‌کنید، کامپیوتر نمی‌تواند آدرس IP را برای آن URL وارد کند. چون سیستم نمی‌داند چطور به Google دسترسی پیدا کند. در این حالت شما با یک پیام DNS error روبه‌رو می‌شوید.

این خطاها به دلایل مختلفی از جمله نصب برنامه‌های آنتی ویروس، مشکلات روتر، خرابی درایور، مشکلات ارائه دهنده سرویس DNS و… روی می‌دهد.

استفاده از دایرکتوری:

اگر سایت از یک دایرکتوری استفاده کند و تعداد بازدیدکنندگان از آن زیاد باشد، سایت کند خواهد شد و این امر باعث می‌شود کاربران کمی بتوانند وارد سایت شوند. در اینجا است که DNS وارد می‌شود و سرورهای مختلف آن سایت را به اشتراک می‌گذارد تا افراد بیشتری بتوانند وارد سایت شده و سایت سرعت بیشتری پیدا کند.

البته ناگفته نماند که ممکن است شما در روز از یک سایت زیاد بازدید کنید به همین خاطر DNS از قبل اطلاعات آن سایت را درون رایانه شما ذخیره کرده است و شاید با کوچکترین سرچ در گوگل می‌توانید سایت مورد نظر خود را بدون هیچ دردسری پیدا کنید. بنابراین از این موضوع نتیجه می‌گیریم که تعداد زمانی که DNS به شما کمک می‌کند تا سایت مورد نظر خود را پیدا کنید بیشتر از زمانی است که شما یک سایت را جستجو می‌کنید.

DNS مانند یک پایگاهی عمل می‌کنند که تمامی کارهای آن پایگاه به صورت سلسله مراتب است که هر کدام از کارها برای ذخیره اطلاعاتی در رابطه با دامنه سایت‌های مختلف می‌باشد. شما وقتی قصد دارید وارد یک سایت شوید اولین کاری که رایانه شما انجام می‌دهد این است که آیا اطلاعات آن سایت از قبل درون DNS موجود است یا خیر.

منبع : https://mrshabake.com/domain-name-system/